روزه داري ومرگ وزندگي

انسان مثل هر مخلوق ديگري وجودش آميخته از مرگ وزندگي است روزي به دنيا مي آيد وروزي مي ميرد ودر طول زيست دنيوي نيز از حيات مطلق برخوردار نيست بلکه چون حيات او محدود وآميخته رنج ها ونقصان هاست به نوعي در ترکيب و آميزش مرگ وزندگي به سر مي برد و در رمضان ودرحال روزه داري مومن در ساعات طولاني بخش مهمي از دريچه حيات دنيوي را به روي خود مي بندد ولذا به نوعي به استقبال نوعي از مرگ ونيستي خواسته ها  مي رود واين موضوع چند لازمه ونتيجه وثمره مثبت دارد 

نخست اين که دراين روند آدمي بخشي وگونه اي از نيستي ومرگ را آگاهانه مي چشد ولذا ترس از مرگ ومقدمات آن مثل گرسنگي وتشنگي درانسان کم  مي گردد واز ابهت مرگ در نظر مومن کاسته مي شود والبته زمينه درک ساحات بالاتر حيات نيز برايش فراهم مي گردد 

دوم اين که مومن  با خوردن وآشاميدن طبق برنامه الهي ونه طبق خواسته نفساني گوهر مرگ وزندگي را در اختيار مي گيرد وبر حيات ومرگ دنيوي فائق مي شود وبرتري مي يابد

وبراي کساني که به مراتب والاتر معرفت وقوف مي يابند مفهوم وماهيت مرگ وزندگي روشن تر  مي شود وآن اين که مرگ وزندگي با اذن الهي رخ مي دهد نه عوامل طبيعي مثل گرسنگي وتشنگي يا سيري وسيرابي همان که ابراهيم گفت :

وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ 

و آنكه او طعامم مى  دهد و سيرابم مى  كند

وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ 

و آنكه مرا مى  ميراند سپس زنده ام مى  كند(شعراء/79،81) 

سوم اين که انسان مومن با تجربه آگاهانه دو روي مرگ وحيات به حقيقت وگوهر وجودي خود بيشتر واقف مي شود وواقعيت مرکب از مرگ وزندگي وهستي ونيستي  خودرا بهتر ادراک مي کند به فطرت خود نزديک مي شود فطرتي که در شکاف مرگ وزندگي شکل گرفته است که اصل فطرت نيز به معناي نوعي شکاف است وپي مي برد که وجود او از شکافي که دو طرف مرگ وزندگي دارد تشکيل شده است ولذا آرزو وهوس وتوهم جاودانگي دنيوي را کنترل کرده واز بين مي برد 

توهم جاودانگي در بدو خلقت نيز دامن گير حضرت آدم شد وشيطان با وعده جاوادنگي اورا به خوردن درخت منهي وسوسه نمود َ 

پس شيطان ، آن دو را وسوسه كرد تا آنچه از شرمگاه بدنشان بر آنان پوشيده بود نمايان كند ،  گفت : پروردگارتان شما را از اين درخت نهي نكرده مگر از اين جهت كه مبادا دو فرشته گرديد ، يا از جاودانان شويد .(اعراف /20) 

لذا روزه داري انسان را از اين توهم بيرون مي برد ومي آموزد که آدمي حيات حقيقي وغير مخلوط به مرگ را در ساحتي فراي دنيا جستجو  کند